ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΥΜΙΩΤΗΣ

Είναι γεγονός ότι τον Αύγουστο δεν γράφω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν παρακολουθώ την επικαιρότητα και κρατάω σημειώσεις για σημαντικά θέματα.

Εχω γράψει αρκετές φορές για το δυστύχημα των Τεμπών. Χωρίς να έχω καμία πρόσθετη πληροφορία ή γνώση, από την πρώτη στιγμή υποστήριξα ότι η ιστορία με το παράνομο φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας δεν στέκει στη «βάσανο της λογικής», όπως λέγαμε εμείς οι παλαιοί.

Πριν από πολλά χρόνια, κάπου διάβασα ότι στο αμερικανικό δημοσιογραφικό jargon, ο Αύγουστος αποκαλείται «the silly season». Αργότερα ο Umberto Eco το διατύπωσε ξεκάθαρα: «Δεν υπάρχουν ειδήσεις τον Αύγουστο». Ακριβώς για τον λόγο αυτό οι Αμερικανοί μιλούν για την «εποχή της ανοησίας». Επειδή δεν υπάρχουν σοβαρές ειδήσεις τα media (εφημερίδες, τηλεόραση, ραδιόφωνο) ασχολούνται με δευτερεύοντα θέματα για να γεμίζουν το περιεχόμενό τους.

Η σημερινή πολιτική κατάσταση δεν έχει προηγούμενο. Μετά τη Μεταπολίτευση μόνο σε δύο εκλογές (1974 και 1977) είχαμε κάτι παρόμοιο, όπου κυριαρχούσε η Ν.Δ. και ουσιαστικά δεν υπήρχε αντιπολίτευση.

Στην «Κ» της 24ης Μαΐου 2025 διάβασα το ρεπορτάζ της Ευγενίας Τζώρτζη με τίτλο: «Αύξηση των ασφαλισμένων Ι.Χ. κατά 200.000 ενόψει διασταυρώσεων». Στο κείμενο υπάρχει και ένα κτύπημα «Ο πρώτος έλεγχος από την ΑΑΔΕ για τα ανασφάλιστα οχήματα που δεν έχουν περάσει ΚΤΕΟ θα γίνει στις 16 Ιουνίου».

Κατά διαβολική σύμπτωση, την ημέρα που έγινε η παρουσίαση του Προσωπικού Αριθμού στον πρωθυπουργό, παραιτήθηκε ο Κωνσταντίνος Μενουδάκος, πρόεδρος της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, με τον υψηλότερο δείκτη προστασίας παγκοσμίως. Σύμπτωση; Ή μήπως «poetic justice».